والدین مقتدر باشید، سبک فرزندپروری مقتدرانه موثرترین روش فرزندپروری است

سبک فرزندپروری مقتدرانه اولین بار توسط دیانا باوم ریند، روانشناس رشدی که در دهه ۱۹۶۰ سیستم جدیدی برای طبقه بندی والدین پیشنهاد کرد، تعریف شد. ایده باوم ریند رسیدگی به نحوه کنترل والدین بر فرزندانشان بود (باومرند ۱۹۶۶). طبق مدل باوم ریند، سه رویکرد اصلی کنترل والدین (سبک سهل گیرانه، سبک مستبدانه، سبک مقتدرانه) وجود دارد. سبک چهارم، سبک طردکننده (غفلت‌آمیز)، بعداً در دهه ۱۹۸۰ توسط محققین دانشگاه استنفورد، النور مک کبی و جان مارتین اضافه شد. در زیر می توانید بیشتر بخوانید:

سبک های فرزندپروری را می توان برحسب دو عامل محبت و کنترل پدر و مادر به چهار دسته تقسیم کرد:

• سبک سهل گیرانه: دارای کنترل کم و محبت زیاد
• سبک مستبدانه: دارای کنترل بالا و محبت کم
• سبک مقتدرانه: دارای کنترل زیاد و محبت زیاد
• سبک طردکننده: دارای کنترل کم و محبت کم

والدین سهل گیرانه

با این سبک، والدین سعی می کنند نسبت به خواسته ها، امیال و اعمال کودک غیر کینه توزانه، پذیرنده و تایید کننده رفتار کنند. والدین اغلب با کودک در مورد تصمیمات اساسی مشورت می کنند و دلیل قوانین خانواده را توضیح می دهند. بسیاری از والدین توقعات یا انتظارات کمی از فرزندان خود دارند. اغلب کودکان به حال خود رها می شوند، اما ممکن است خد و مرزهای مشخص شده خانواده توسط کودک زیر پا گذاشته شود. کودکان ممکن است برای وادار کردن والدین خود به «درک آنها»، رفتار نامناسب داشته باشند، که منجر به گیجی مداوم والدین می شود زیرا آنها احساس می کنند به فرزندان خود ارزش قائل بوده و فضای، آزادی و خودمختاری به آنها میدهند.

والدین مستبدانه

در این سبک، والدین سعی می کنند رفتار و نگرش کودک را بر اساس استانداردهای رفتاری مشخصی شکل دهند، مدام کودک خود را کنترل و ارزیابی کنند. به نظر می رسد این نوع والدین به اطاعت مطلق و مطیع بودن فرزند نیاز دارند. متأسفانه بسیاری از والدین برای کنترل فرزندان خود از تنبیه و سرزنش کردن استفاده می کنند.

باید بدانیم که تنبیه کردن یک احساس شرم مسدود کننده است. بنابراین، در این حالت، قسمت های بالایی مغز ما خاموش می شوند، این بدان معناست که ما توانایی تأمل و همدلی با فرزندان خود را از دست می دهیم.

والدین و فرزند در یک بن بست قرار می گیرند و نمی توانند به توافق برسند. این اتفاق زمانی می افتد که والدین از فرزند خود انتظار دارند که عذرخواهی کند، اما فرزند از این کار امتناع می کند. در این حالت، والدین ممکن است فرزند خود را سرزنش کنند یا حتی او را تنبیه کنند. این کار ممکن است باعث شود که فرزند احساس عصبانیت یا ناامیدی کند و در نتیجه، او نیز والدین خود را سرزنش کند.

در این حالت، هر دو طرف درگیر یک چرخه منفی می شوند که منجر به هیچ نتیجه مثبتی نمی شود. والدین به هدف خود که عذرخواهی فرزند است نمی رسند و فرزند نیز احساس می کند که مورد احترام قرار نمی گیرد.

والدین مقتدرانه

در سبک فرزندپروری مقتدرانه، والدین سعی می کنند فعالیت های کودک را به روشی منطقی و مسئله محور هدایت کنند. والدین تبادل کلامی را تشویق می کنند. والدین مقتدر با فرزندان خود در مورد قوانین و محدودیت ها صحبت می کنند و به آنها اجازه می دهند که نظرات خود را بیان کنند. آنها همچنین به فرزندان خود گوش می دهند و سعی می کنند درک کنند که چرا ممکن است فرزند آنها از پیروی از قوانین آنها کند.

والدین مقتدر به فرزندان خود توضیح می دهند که چرا قوانین و محدودیت ها را تعیین کرده اند. این کار به فرزندان کمک می کند تا درک کنند که والدینشان به آنها اهمیت می دهند و می خواهند آنها را در مسیر درست هدایت کنند.

والدین مقتدر به اعتراضات فرزندان خود گوش می دهند و آنها را جدی می گیرند. آنها سعی می کنند درک کنند که چرا فرزند آنها اعتراض می کند و در صورت امکان، راه حلی پیدا می کنند که رضایت هر دو طرف را جلب کند. آنها محدودیت ایجاد می کنند اما با همدلی، منطق و دلیل، باعث میگردند فرزاندانشان به عواقب احتمالی انتخاب های خود فکر کنند. مهمتر از همه، والدین مقتدرانه کمتر احتمال دارد که از طریق تنبیه و سرزنش بر فرزندان خود کنترل داشته باشند. فرزندپروری مقتدارنه موثرترین و بهترین راه برای والد شدن است که در این مقاله به آن بیشتر میپردازیم.

والدین طردکننده

سبک فرزندپروری طردکننده یک سبک فرزندپروری است که در آن والدین انتظارات کمی از فرزندان خود دارند و به آنها علاقه یا حمایت کمی نشان می دهند. والدین طردکننده معمولاً از فرزندان خود دوری می کنند و به ندرت با آنها ارتباط برقرار می کنند.

ویژگیهای و مزیت های سبک فرزندپروری مقتدرانه

“برخی از محققان اینطور خلاصه می کنند: والدین مقتدر هم پاسخگو و هم پرتوقع هستند (ماکبی و مارتین ۱۹۸۳).”

گوئن دیوار برای علم فرزندپروری نقل قول می کند:

بنابراین، والدین مقتدر چگونه هستند؟

والدین مقتدر تعادل خوبی بین انتظارات بالا و حمایت قوی برقرار می کنند. آنها قوانین و محدودیت هایی را برای فرزندان خود ایجاد می کنند، اما در عین حال به آنها فضای کافی برای یادگیری و رشد می دهند. والدین مقتدر همچنین به فرزندان خود احترام می گذارند و به آنها می آموزند که چگونه برای خود تصمیم گیری کنند.

والدین مقتدر معمولاً دارای فرزندانی هستند که عزت نفس بالایی دارند، مهارت های اجتماعی خوبی دارند و در مدرسه موفق می شوند. آنها همچنین کمتر احتمال دارد که در معرض مشکلات رفتاری یا روانی قرار گیرند.

بنابراین، اگر می خواهید فرزندی موفق و سالم داشته باشید، سعی کنید سبک فرزندپروری مقتدر را اتخاذ کنید.

ویژگیهای والدین سبک فرزندپروری مقتدرانه

• انتظارات بالایی از فرزندان خود دارند. آنها قوانین و محدودیت های روشنی را برای فرزندان خود تعیین می کنند و انتظار دارند که فرزندان آنها از این قوانین پیروی کنند.
• به فرزندان خود استقلال و آزادی می دهند. آنها به فرزندان خود اجازه می دهند تا انتخاب کنند، اشتباه کنند و از اشتباهات خود درس بگیرند.
• از روش های مثبت و مبتنی بر منطق برای تربیت فرزندان خود استفاده می کنند. آنها از تنبیه بدنی یا عاطفی خودداری می کنند و به جای آن از روش هایی مانند پاداش، محرومیت و منطق استفاده می کنند.
• به فرزندان خود احترام می گذارند. آنها به فرزندان خود به عنوان افراد مستقل و مسئول احترام می گذارند.
• به فرزندان خود کمک می کنند تا مهارت های حل مسئله و تصمیم گیری را بیاموزند. آنها به فرزندان خود کمک می کنند تا در مورد انتخاب های خود فکر کنند و عواقب احتمالی انتخاب های خود را در نظر بگیرند.

مزیت های سبک فرزندپروری مقتدرانه

تحقیقات نشان داده است که سبک فرزندپروری مقتدرانه برای کودکان بهترین است. کودکانی که والدین مقتدر دارند، معمولاً دارای عزت نفس بالا، مهارت های اجتماعی خوب، و عملکرد تحصیلی بهتر هستند. آنها همچنین کمتر احتمال دارد که در معرض مشکلات رفتاری یا روانی قرار گیرند.

چگونه سبک فرزندپروری مقتدرانه را تمرین کنیم

اگر می خواهید سبک فرزندپروری مقتدرانه را تمرین کنید، می توانید با انجام مراحل زیر شروع کنید:

• انتظارات خود را از فرزندان خود مشخص کنید. چه رفتارهایی را از فرزندان خود انتظار دارید؟ این انتظارات را با فرزندان خود در میان بگذارید و از آنها بخواهید که در مورد آنها فکر کنند.
• قوانین و محدودیت های روشنی را برای فرزندان خود تعیین کنید. این قوانین و محدودیت ها را با فرزندان خود در میان بگذارید و آنها را به خاطر رعایت آنها تشویق کنید.
• به فرزندان خود استقلال و آزادی بدهید. به آنها اجازه دهید تا انتخاب کنند و اشتباه کنند.
• از روش های مثبت و مبتنی بر منطق برای تربیت فرزندان خود استفاده کنید. از تنبیه بدنی یا عاطفی خودداری کنید و به جای آن از روش هایی مانند پاداش، محرومیت و منطق استفاده کنید.
• به فرزندان خود احترام بگذارید. به آنها به عنوان افراد مستقل و مسئول احترام بگذارید.
• به فرزندان خود کمک کنید تا مهارت های حل مسئله و تصمیم گیری را بیاموزند. به آنها کمک کنید تا در مورد انتخاب های خود فکر کنند و عواقب احتمالی انتخاب های خود را در نظر بگیرند.

تغییر سبک فرزندپروری و تربیت کودک یک فرآیند تدریجی است. ممکن است لازم باشد که برای کمک به تغییر رفتار خود، با یک متخصص روان شناس مشورت کنید.

منابع:

bristolchildparentsupport

parentingscience