چک لیست علائم ADHD در کودکان

اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یک اختلال رشدی عصبی است که حدود ۹.۸ درصد از کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد. علائم ADHD در کودکان شامل بی توجهی، بیش فعالی و تکانشگری است. با این حال، تشخیص این بیماری همیشه آسان نیست، زیرا بسیاری از علائم به اشتباه به عنوان شیطنت “عادی” دوران کودکی در نظر گرفته می شوند.

تشخیص حتی برای پزشکان نیز می تواند دشوار باشد، زیرا هیچ آزمایش واحدی برای تشخیص ADHD وجود ندارد. در نهایت، برای تمایز قائل شدن، متخصصان اطفال لیستی از علائم مشخصه را بررسی می کنند تا مشخص کنند که آیا کودک معیارهای ADHD را که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) انجمن روانپزشکی آمریکا ذکر شده است، برآورده می کند یا خیر.

بررسی اجمالی راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM)

تشخیص انواع ADHD

علائم ADHD به طور معمول در دو دسته اصلی گروه بندی می شوند: بی توجهی (ناتوانی در تمرکز) و بیش فعالی-تکانشگری (رفتارهای تکانشی که بیش از حد و مخرب هستند). تشخیص ADHD تا حد زیادی بر اساس این است که آیا رفتارها در این دسته ها برای سن رشدی کودک مناسب هستند یا خیر.

انواع مختلف ADHD بسته به کودک می تواند علائم متفاوتی داشته باشد و منجر به تشخیص های مختلفی شود که به طور کلی به شرح زیر طبقه بندی می شوند:

  • نوع بی توجه ADHD: کودکی را توصیف می کند که در تمرکز مشکل دارد اما بیش فعال یا تکانشی نیست.
  • نوع بیش فعال-تکانشی ADHD: به عنوان بی قراری بیش از حد، بی احتیاطی و بی قراری بدون فقدان تمرکز مشخص تعریف می شود.
  • نوع ترکیبی ADHD: دارای ویژگی های هر دو نوع است.

چک لیست علائم بی توجهی در اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)

بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5)، بی توجهی را می توان در کودکان زیر ۱۶ سال تشخیص داد، در صورتی که حداقل شش مورد از علائم زیر را نشان دهند (تشخیص برای نوجوانان ۱۷ ساله و بالاتر فقط به حداقل پنج مورد از علائم نیاز دارد):

  • اغلب در توجه به جزئیات دقت نمی کند یا در انجام تکالیف مدرسه یا سایر فعالیت ها بی دقتی می کند و اشتباهات بی احتیاطی انجام می دهد.
  • اغلب در تمرکز بر روی کارها یا فعالیت های بازی مشکل دارد.
  • به نظر می رسد اغلب اوقات زمانی که مستقیماً با او صحبت می شود گوش نمی دهد.
  • اغلب از دستورات پیروی نمی کند یا تکالیف مدرسه یا کارهای خانه را تمام نمی کند.
  • اغلب در سازماندهی وظایف و فعالیت ها مشکل دارد.
  • اغلب از انجام کارهایی که نیاز به تلاش ذهنی طولانی مدت دارد، اجتناب می ورزد، آن را دوست ندارد یا نسبت به آن بی میل است.
  • اغلب وسایلی را که برای تکمیل کارها یا فعالیت ها لازم است گم می کند.
  • به راحتی حواسش پرت می شود.
  • اغلب در فعالیت های روزانه فراموشکار است.

چک لیست علائم بیش فعالی در اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)

به طور مشابه، بیش فعالی و تکانشگری را می توان در کودکان تشخیص داد در صورتی که حداقل شش مورد از علائم زیر را نشان دهند (یا حداقل پنج مورد از علائم برای افراد ۱۷ ساله و بالاتر):

  • اغلب قبل از اینکه سوال به طور کامل پرسیده شود، پاسخ را به طور ناگهانی می دهد.
  • اغلب در حالت نشسته دست و پاهای خود را تکان می دهد یا بی قراری می کند.
  • با وجود اینکه به او گفته اند بنشیند، اغلب از جای خود بلند می شود.
  • اغلب در موقعیت هایی که مناسب نیست می دود یا بالا می رود.
  • اغلب قادر نیست به طور آرام بازی کند یا در فعالیت های تفریحی شرکت کند.
  • اغلب به نظر می رسد بی وقفه در حال حرکت است، گویی به طور غیرطبیعی هدایت می شود.
  • اغلب بیش از حد صحبت می کند.
  • اغلب در صبر کردن برای نوبت خود مشکل دارد.
  • اغلب گفتگوها یا فعالیت های دیگران را قطع می کند یا به آنها تجاوز می کند.

چگونه علائم ADHD در بزرگسالان متفاوت است؟

ADHD اغلب برای اولین بار در دوران کودکی ظاهر می شود و ممکن است تا بزرگسالی ادامه یابد، اگرچه تحقیقات نشان می دهد که تنها ۱۷ درصد از کودکان مبتلا به ADHD در بزرگسالی همچنان به این اختلال مبتلا هستند. علائم همچنین ممکن است در بزرگسالی متفاوت باشد. به عنوان مثال، بیش فعالی در کودکان شایع تر است، اما در بزرگسالی به صورت بی قراری ظاهر می شود.

نوع ترکیبی اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)

نوع ترکیبی ADHD با علائم هر دو بی توجهی و بیش فعالی/تکانشگری مشخص می شود. کودکان مبتلا به این نوع، علاوه بر علائم بیش فعالی و تکانشگری، علائم بی توجهی را نیز نشان می دهند.

برای اینکه تشخیص نوع ترکیبی ADHD داده شود، کودکان باید حداقل شش مورد از علائم بی توجهی و حداقل شش مورد از علائم بیش فعالی/تکانشگری را نشان دهند. این علائم باید حداقل به مدت شش ماه وجود داشته باشد و ناشی از هیچ بیماری دیگری نباشد.

علائم ADHD در دختران در مقابل پسران

تحقیقات نشان می دهد که ADHD اغلب در دختران و پسران به طور متفاوتی ظاهر می شود. در حالی که پسران مبتلا به ADHD بیشتر احتمال دارد نوع بیش فعال/تکانشگری یا ترکیبی داشته باشند، دختران بیشتر احتمال دارد نوع بی توجه ADHD را داشته باشند.

پسران همچنین بیشتر احتمال دارد علائم برون سازی مرتبط با ADHD را نشان دهند، مانند پرخاشگری و رفتارهای نامناسب. آنها همچنین ممکن است علائم بیش فعالی یا تکانشگری مانند حرکت مداوم، قطع صحبت دیگران و انجام اعمال فیزیکی در زمان های نامناسب داشته باشند.

برعکس، دختران مبتلا به ADHD بیشتر احتمال دارد علائم بی توجهی مانند عدم توجه، گوش ندادن، به راحتی حواس پرت شدن و از دست دادن تمرکز را تجربه کنند. سایر علائم ADHD در دختران می تواند شامل گوشه گیری، بی نظمی، بی انگیزگی، خجالتی بودن و به راحتی ناراحت شدن باشد.

از آنجایی که علائم پسران اغلب مخرب تر است، آنها بیشتر از دختران با این اختلال تشخیص داده می شوند. علائم دختران مانند خجالتی بودن و خیال پردازی اغلب به عنوان ویژگی های شخصیتی در نظر گرفته می شود، بنابراین اغلب نادیده گرفته می شوند و به همین دلیل احتمال کمتری برای دریافت کمک دارند.

اگر ADHD بدون درمان رها شود، می تواند در مراحل بعدی زندگی مشکلاتی ایجاد کند. به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داد که زمانی که ADHD دوران کودکی به مرور زمان ادامه پیدا می کند، زنان بیشتر در معرض خودآزاری قرار می گیرند و در روابط اجتماعی و کاری خود با مشکلاتی روبرو می شوند.

تشخیص اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)

برای تشخیص قطعی ADHD، علائم باید چهار معیار کلیدی را داشته باشند:

  • علائم بی توجهی یا بیش فعالی-تکانشگری باید قبل از سن ۱۲ سالگی وجود داشته باشد.
  • علائم باید در دو یا چند محیط مانند خانه، با دوستان یا در مدرسه وجود داشته باشد.
  • علائم باید در توانایی کودک برای عملکرد در مدرسه، موقعیت های اجتماعی یا انجام وظایف روزمره اختلال ایجاد کند یا آن را کاهش دهد.
  • علائم را نمی توان با هیچ بیماری روانی دیگری (مانند اختلال خلقی) توضیح داد یا بخشی از یک دوره اسکیزوفرنی یا سایکوتیک نباشد.

تشخیص ADHD شامل ارزیابی جامع توسط یک متخصص بهداشت روان مانند روانپزشک یا روانشناس کودک است. ارزیابی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • مصاحبه جامع با والدین و کودک
  • انجام پرسشنامه های رفتاری توسط والدین و معلمان
  • انجام تست های روانشناختی

اگر به این فکر می کنید که فرزندتان ممکن است ADHD داشته باشد، مهم است که با پزشک متخصص اطفال خود صحبت کنید. آنها می توانند در مورد نگرانی های شما صحبت کنند و شما را به یک متخصص بهداشت روان برای ارزیابی ارجاع دهند. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می تواند به بهبود کیفیت زندگی کودک شما کمک کند.

کمک های اضافی برای اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)

اگر کودکی مبتلا به ADHD تشخیص داده شود، پزشک او می تواند یک برنامه درمانی مناسب برای نیازهای او تعیین کند. این درمان ممکن است شامل دارو درمانی، روان درمانی یا ترکیبی از هر دو باشد. استراتژی های دیگری مانند رویکردهای رفتاری، آموزش والدین و آموزش مهارت های اجتماعی نیز می تواند مفید باشد.

همچنین ممکن است والدین عضویت در گروه های حمایتی برای والدین کودکان مبتلا به ADHD را مفید بدانند. همچنین مهم است به کودک کمک کنید تا در مورد تشخیص و برنامه درمانی خود بیشتر بیاموزد.

همکاری با پزشک یا درمانگر کودک، صحبت با کودک و جستجوی الگوهای مثبت می تواند مفید باشد. کودک ممکن است بداند که افراد مشهور زیادی از جمله افراد مشهور و ورزشکاران به این بیماری مبتلا هستند. به آنها کمک کنید تا نقاط قوت افراد مبتلا به ADHD را تشخیص دهند.

گذراندن چک لیست ADHD می تواند به ما کمک کند تا برخی از علائم ADHD را در کودکان بهتر درک کنیم. با این حال، در صورت مشکوک بودن به ADHD، گام بعدی صحبت با یک متخصص بهداشت برای ارزیابی بیشتر، تشخیص و درمان است.

سخن آخر

اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یک اختلال رشدی عصبی است که می تواند علائمی مانند بی توجهی، بیش فعالی و تکانشگری را در کودکان ایجاد کند. این بیماری می تواند در عملکرد تحصیلی، اجتماعی و روزمره کودک اختلال ایجاد کند.

تشخیص ADHD شامل ارزیابی جامع توسط یک متخصص بهداشت روان است. درمان ADHD ممکن است شامل دارو درمانی، روان درمانی یا ترکیبی از هر دو باشد. استراتژی های دیگری مانند رویکردهای رفتاری، آموزش والدین و آموزش مهارت های اجتماعی نیز می تواند مفید باشد.

اگر به این فکر می کنید که فرزندتان ممکن است ADHD داشته باشد، مهم است که با پزشک متخصص اطفال خود صحبت کنید. آنها می توانند در مورد نگرانی های شما صحبت کنند و شما را به یک متخصص بهداشت روان برای ارزیابی ارجاع دهند. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می تواند به بهبود کیفیت زندگی کودک شما کمک کند.

منبع:

https://www.verywellmind.com/adhd-symptom-checklists-3892591

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا