اختلالات خواب در کودکان

خواب با کیفیت برای بزرگسالان و کودکان مهم است. اما اغلب افراد به اندازه کافی استراحت نمی کنند. برای والدین، تشخیص اینکه آیا کودکی که با خواب مشکل دارد، صرفا در حال رشد است یا دچار اختلال خواب شده، می تواند دشوار باشد.

انجمن روانپزشکی آمریکا، اختلالات خواب که اختلالات خواب و بیداری نیز نامیده می شوند را به عنوان مشکلاتی در کیفیت، زمانبندی و مدت خواب تعریف می کند. زندگی با یک اختلال خواب منجر به پریشانی و کاهش توانایی عملکرد فرد می شود.

اختلالات خواب بسیاری از کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ تخمین زد که تا ۵۰ درصد از کودکان دچار یک اختلال خواب خواهند شد. طبق این مطالعه، انواع رایج اختلالات خواب عبارتند از:

• آپنه خواب انسدادی (۱ تا ۵ درصد)
• خوابگردی (۱۷ درصد)
• بیداری های همراه با گیجی (۱۷.۳ درصد در کودکان تا ۱۳ سالگی و ۲.۹ تا ۴.۲ درصد در نوجوانان بالای ۱۵ سال)
• وحشت شبانه (۱ تا ۶.۵ درصد)
• کابوس شبانه (۱۰ تا ۵۰ درصد در کودکان ۳ تا ۵ ساله)
• بی‌خوابی رفتاری دوران کودکی (۱۰ تا ۳۰ درصد)
• اختلال فاز تأخیر خواب (به طور خاص ۷ تا ۱۶ درصد در نوجوانان)
• سندرم پای بی قرار (۲ درصد)

اختلال خواب یک کودک می تواند کل خانواده را تحت تاثیر قرار دهد. اما راه هایی برای کمک به بهبود خواب کودکان وجود دارد. اگر فرزند شما دچار اختلال خواب است، یک متخصص سلامت می تواند به شما کمک کند.

علائم اختلالات خواب در کودکان

اگرچه بی‌قراری قبل از خواب تا حدودی در کودکان طبیعی است، اما بی‌قراری شدید می‌تواند نشان‌دهنده‌ی یک اختلال خواب باشد.

هر کدام از این سناریوها می تواند نشان دهنده یک اختلال احتمالی خواب باشد:

• فرزند شما در رختخواب دراز کشیده، اما به نظر می‌رسد خوابش نمی‌برد. او به دنبال راه‌هایی برای سرگرم کردن خود یا به تعویق انداختن خوابیدن است، مانند ورق زدن کتاب، گوش دادن به آهنگ، نوشیدن آب یا رفتن به دستشویی است.
• فرزند شما حتی در شب فقط حدود ۹۰ دقیقه می خوابد.
• فرزند شما از خارش پا در شب شکایت می کند.
• فرزند شما به طور بلند خرخر می کند.

بسیاری از کودکان گاهی شب هایی را با بی قراری یا خواب ضعیف سپری می کنند. اگر این رفتارها چندین شب متوالی ادامه یابد، ممکن است نشان دهنده وجود علت زمینه ای باشد.

کودکانی که در طول روز به اندازه کافی نمی خوابند، ممکن است همچنین:

• بداخلاق تر و تحریک پذیرتر به نظر برسند.
• به طور مخرب تری رفتار کنند.
• در مدرسه در سطح معمول خود عمل نکنند.

تأثیر کمبود خواب بر کودکان

خواب برای همه ضروری است و زمانی که کودکان به اندازه کافی نمی خوابند، می تواند بر سلامت آنها تأثیر بگذارد. با گذشت زمان، کمبود خواب می تواند باعث ایجاد تعدادی از تغییرات جسمی، عاطفی و ذهنی در کودکان شود، از جمله:

• خواب آلودگی در طول روز
• تغییر خلق و خو
• مشکل در کنترل احساسات
• سیستم ایمنی ضعیف
• حافظه ضعیف
• مهارت های ضعیف در حل مسأله
• سلامت کلی ضعیف

تحریک پذیری در کودکان خردسال اغلب نشانه کمبود خواب است. در نوجوانان، محرومیت از خواب می تواند باعث پنهان شدن احساسات افسردگی و افکار منفی شود.

چگونگی خواب کودکان

بسیاری از والدین دقیقاً نمی دانند که کودکان چقدر به خواب نیاز دارند یا بسته به سن کودک، خواب معمولی آنها چگونه است. نوزادان هنوز در حال رشد هستند، بنابراین برنامه خواب آنها از این رشد پشتیبانی می کند.

اکثر نوزادان زیر ۳ ماه در مجموع ۱۶ تا ۱۷ ساعت در روز می خوابند و بین ۳ تا ۱۲ ماهگی شروع به خوابیدن یکسره در طول شب می کنند. با این حال، این میزان بین افراد بسیار متفاوت است.

۰ تا ۳ ماهگی

برای نوراد شما، خواب برای رشد و نمو کاملاً ضروری است. اما غذا خوردن و تعامل با مراقبان نیز همینطور است. به همین دلیل است که نوزادان تازه متولد شده برای غذا خوردن، تماشای صورت شما یا فعالیت های اطرافشان از خواب بیدار می شوند و سپس دوباره به خواب می روند.

۳ تا ۱۲ ماهگی

بسیاری از نوزادان در ۶ ماهگی در طول شب می خوابند و ترجیح می دهند در طول روز برای مدت طولانی تری بیدار بمانند. با نزدیک شدن نوزادان به اولین سال تولدشان، به احتمال زیاد در شب با یک یا دو چرت بعد از ظهر به طور مداوم می خوابند.

بعد از یک سالگی

کودکان نوپا به جای دو چرت کوتاه، اغلب هر روز یک چرت طولانی‌تر می‌کنند. در سنین پیش دبستانی، بسیاری از کودکان به طور کامل از چرت زدن دست می کشند.

اختلال در خواب

تقریباً در هر مرحله از رشد، تغییرات بدن و ذهن کودک می تواند باعث شود که او در به خواب رفتن یا ماندن در خواب مشکل داشته باشد.

کودکان در طول شب ممکن است به دلایل مختلفی از خواب بیدار شوند، از جمله اضطراب جدایی، یادگیری کلمات جدید و حتی رشد فیزیکی.

اختلالات دیگر خواب می تواند ناشی از یک روز هیجان انگیز یا خسته کننده باشد که باعث می شود کودک شما بیش از حد عصبی باشد و خواب راحتی نداشته باشد. غذاها و نوشیدنی هایی که حاوی کافئین هستند ممکن است باعث شود کودک شما به سختی به خواب برود یا در خواب بماند.

محیط جدید یا تغییرات قابل توجه در برنامه روزانه نیز می تواند باعث اختلال در خواب شود.

اختلالات دیگر خواب ناشی از موارد زیر است:

• بیماری
• آلرژی

اختلالات خواب کودکان و علائم آنها

اگر تولد فرزندتان نزدیک است و او مدام در مورد آن صحبت می کند، این نشانه خوبی است که هیجان بیش از حد توان اوست. به همین ترتیب، یک روز بدون چرت که صرف بازی شود، ممکن است باعث شود فرزندتان بیش از حد برای به خواب رفتن یا ماندن در خواب، بی قرار شود.

اینها اختلالات موقتی هستند که می توانید برای آنها تنظیمات گاه به گاه انجام دهید.

در بلندمدت، ممکن است نوزاد شما در طول شب از خواب بیدار شود و حتی با نزدیک شدن به ۶ ماهگی از رفتن به خواب مجدد امتناع کند تا زمانی که او را در آغوش بگیرید یا تکان دهید. این بدان معناست که به احتمال زیاد فرزند شما هنوز یاد نگرفته است که خودش را آرام کند.

خودآرام شدن زمانی اتفاق می افتد که کودکان به جای تکیه بر شخص دیگری، یاد می گیرند خودشان را آرام کنند. آموزش خودآرام شدن به کودک با “گریه کردن تا خوابیدن” متفاوت است.

آپنه خواب

آپنه خواب نگران کننده است زیرا کودک شما اغلب در هنگام خواب برای مدت ۱۰ ثانیه یا بیشتر تنفس خود را متوقف می کند. در اکثر موارد، کودک شما متوجه این اتفاق نمی شود.

همچنین ممکن است متوجه شوید که فرزند شما به طور بلند خرخر می کند، با دهان باز می خوابد و در طول روز بیش از حد خواب آلود است. اگر متوجه این اتفاقات در فرزند خود شدید، در اسرع وقت به یک متخصص مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید.

آپنه خواب می تواند منجر به مشکلات یادگیری و رفتاری و حتی مشکلات قلبی شود. در صورت مشاهده علائم در فرزندتان حتما به دنبال کمک باشید.

سندرم پای بی قرار (RLS)

بر اساس بنیاد سندرم پای بی قرار، قبلاً تصور می شد RLS یک مشکل بزرگسالان است، اما تحقیقات نشان می دهد که گاهی اوقات در دوران کودکی شروع می شود.

کودک شما ممکن است از احساس “بی قراری” یا سوزن سوزن شدن شکایت کند و ممکن است برای یافتن کمی آرامش، مکرراً در رختخواب تغییر وضعیت دهد. برخی از کودکان واقعاً متوجه ناراحتی خود نمی شوند، اما در نتیجه RLS خواب ضعیفی را تجربه می کنند.

درمان های متعددی برای RLS وجود دارد، اگرچه بسیاری از آنها به خوبی روی کودکان بررسی نشده اند. در بزرگسالان، این موارد شامل مکمل های ویتامین و دارو می شود. با پزشک خود در مورد اینکه چه چیزی برای شما مناسب است صحبت کنید.

وحشت شبانه

کابوس شبانه فراتر از یک ترس است و می تواند همه اعضای خانواده را بترساند.

وحشت شبانه که بیشتر در کودکان نسبت به بزرگسالان شایع است، باعث می شود فرد ناگهان از خواب بلند شود و به شدت ترسیده یا مضطرب به نظر برسد و اغلب گریه کند، فریاد بزند و گاه راه برود. آنها معمولاً واقعاً بیدار نیستند و اکثر کودکان حتی آن را به خاطر نمی آورند.

بیشتر اوقات، وحشت شبانه در طول خواب غیر REM اتفاق می افتد – حدود ۹۰ دقیقه بعد از به خواب رفتن کودک. درمان خاصی برای وحشت شبانه وجود ندارد، اما می توانید با رعایت برنامه خواب و به حداقل رساندن اختلالات شبانه، احتمال وقوع آن را کاهش دهید.

نکاتی برای بهبود خواب کودک

والدین و مراقبین می توانند نقش فعالی در بهبود کیفیت خواب فرزندشان داشته باشند. راه‌حل‌های ساده، مانند تهیه تشک جدید، می‌توانند بر راحتی فرزندتان در طول شب بیافزایند.

کارشناسان همچنین راه‌های مختلفی را برای کمک به کودک برای داشتن استراحت مورد نیازش توصیه می‌کنند:

• ایجاد آرامش: قبل از خواب، حمام گرم یا مطالعه آرام را در نظر بگیرید. در این مدت چراغ های اتاق را کم نور نگه دارید. در زمان خواب، مطمئن شوید که اتاق تاریک و در دمای راحت است.
• برنامه خواب منظم: انجام کارهای مشابه هر شب به کودک شما کمک می کند تا به یک روال خواب عادت کند. برای کودکان بزرگتر، از آنها بخواهید که قبل از خواب چند کتاب بخوانند. این برنامه را با کلمات یا تصاویر در اتاق کودک بچسبانید، به عنوان مثال، “مسواک زدن، خواندن کتاب، بغل کردن، خاموش کردن چراغ”.
• تأکید بر زمان باهم بودن: چند دقیقه قبل از خواب، مانند زمان بغل کردن، با فرزندتان صحبت کنید. از آنها در مورد روزشان بپرسید و گفتگو را تشویق کنید. این نوع فعالیت می تواند به کودکان کمک کند تا کمتر بی قرار شوند.
• قطع ارتباط با وسایل الکترونیکی: اتاق خواب را به منطقه‌ای عاری از وسایل الکترونیکی تبدیل کنید. برنامه خواب را به اندازه کافی زود شروع کنید تا کودک حداقل ۱ ساعت قبل از خاموش شدن چراغ ها از صفحه نمایش دور باشد.

ایجاد یک ارتباط مثبت با زمان خواب ایده خوبی است. به جای اینکه فرزندتان را به خاطر بلند شدن در طول شب سرزنش کنید، در نظر بگیرید که برای بلند شدن و رفتن به رختخواب در زمان ترجیحی، سیستم پاداشی در نظر بگیرید.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم

گاهی اوقات تشخیص اینکه کودک فقط بی قرار است یا دچار اختلال خواب شده، سخت است.

صبح بعد از یک دوره خواب ضعیف با فرزندتان صحبت کنید. اگر فرزندتان کابوسی را به خاطر می آورد، با او صحبت کنید تا به او اطلاع دهید که تصاویر واقعی نیستند.

اگر فرزندتان راه رفتن در خواب یا تجربه وحشت شبانه را به خاطر نمی آورد، می تواند نشانه وضعیتی باشد که نیاز به مراقبت پزشکی دارد. در مورد این رویدادها یا در صورتی که تلاش‌هایتان برای بهبود خواب نتیجه‌ای نداشته است، با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی صحبت کنید.

هر زمان که در مورد فرزندتان نگرانی دارید، باید راحت با پزشک صحبت کنید. به طور خاص، اگر تلاش‌هایتان برای بهبود خواب فرزندتان موفقیت‌آمیز نبوده است، پزشک می‌تواند راهنمایی‌های ارزشمندی ارائه دهد.

به طور خاص، پزشک یا متخصص خواب کودکان می تواند:

• به ایجاد برنامه ای برای بهبود خواب در خانه کمک کند.
• مشکلات پزشکی زمینه‌ای مانند آپنه خواب انسدادی را تشخیص دهد.
• شما را به متخصص دیگری مانند متخصص آلرژی یا گوش، حلق و بینی ارجاع دهد.

کار با یک متخصص پزشکی می تواند گام بعدی برای خواب بهتر فرزندتان باشد.

سوالات متداول

چه عواملی باعث خواب ضعیف در کودکان می شود؟

دلایل زیادی برای خواب ضعیف در کودکان وجود دارد.

کودکان ممکن است شرایط فیزیکی مانند آپنه خواب انسدادی داشته باشند که مانع از یک شب استراحت خوب شود. همچنین ممکن است استرس یا ضربه را تجربه کنند.

عادات غذایی و نداشتن محیط خواب مناسب نیز ممکن است از عوامل موثر باشد. تشخیص اختلال نقص توجه بیش فعال (ADHD) یا اختلال طیف اوتیسم (ASD) نیز ممکن است با خواب ضعیف همزمان باشد.

چگونه اختلالات خواب کودکان را درمان کنیم؟

اغلب، تغییرات ساده در خانه مانند شروع یک برنامه خواب شبانه می تواند خواب را بهبود بخشد. پزشکان می توانند شرایط پزشکی زمینه‌ای مانند آپنه خواب یا آلرژی را درمان کنند. دریافت تشخیص درست از یک متخصص پزشکی یا متخصص خواب، قبل از شروع درمان، اغلب اولین قدم است.

سه اختلال خواب رایج در دوران کودکی چیست؟

انواع زیادی از اختلالات خواب در کودکان وجود دارد. برخی از رایج ترین آنها راه رفتن در خواب، بی خوابی و کابوس شبانه است.

کودکی که این تجربیات را داشته باشد، ممکن است با بزرگتر شدن، دفعات کمتری آنها را تجربه کند. طبق تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۱۴، راه رفتن در خواب بین سنین ۸ تا ۱۲ سالگی به اوج خود می رسد و در حالی که ۱۷ درصد از کودکان این رفتار را نشان می دهند، تنها ۴ درصد از بزرگسالان این کار را انجام می دهند.

وقتی کودکان به اندازه کافی نمی خوابند چه اتفاقی می افتد؟

خواب ضعیف می تواند منجر به تغییرات خلقی، کاهش عملکرد تحصیلی و کاهش عملکرد سیستم ایمنی شود. کودک ممکن است در طول روز خواب آلود و تحریک پذیر به نظر برسد. نوجوانان ممکن است در صورت کمبود خواب، چالش های عاطفی خود را پنهان کنند.

به عنوان والدین چه کاری می توانم برای کمک به فرزندم انجام دهم؟

ایجاد یک برنامه آرامش بخش برای خواب شبانه را در نظر بگیرید. با فرزندتان همکاری کنید تا سیستمی را پیدا کنید که برای او مفید باشد. با دادن حق انتخاب به کودکان، مانند اینکه چند کتاب قبل از خواب بخوانند، احتمال بیشتری وجود دارد که آنها با این روند موافقت کنند.اگر تکنیک های خانگی شما جواب نداد، با پزشک صحبت کنید. ممکن است یک دلیل پزشکی برای مشکلات خواب فرزندتان وجود داشته باشد.

سخن آخر

خواب برای همه انسان ها ضروری است، اما به خصوص برای کودکان خردسالی که به خواب کافی و با کیفیت خوب نیاز دارند تا به رشد، یادگیری و عملکردشان کمک کند. اگر بتوانید یک اختلال خواب را زود تشخیص دهید و تغییراتی ایجاد کنید یا از پزشک مشورت بگیرید، به فرزندتان لطف بزرگی خواهید کرد که تا آخر عمر برای او ماندگار خواهد بود.

منبع

https://www.healthline.com/health/parenting/sleep-disorders-in-children#takeaway